جزو آدمهای به اعتقاد خودم باتجربه در تولید محتوای ادبی روی وب هستم و فکر میکنم حق دارم پروژه شخصی داشته باشم و درباره پروژه شخصیم بنویسم اینجا
من سعی میکنم در محدوده خودم بر نحوه نوشتن زبان فارسی تأثیر بگذارم
یکی از مواردی که ذهن من را مشغول میکند این است که مصرف دقیق فاصله و نیمفاصله را در زبان فارسی مشخص کنم
یک موردی که ممکن است در نوشتههای من دیده باشید این است که سعی میکنم بین دو کلمه مستقل از فاصله کامل و بین مثلاً یک کلمه و یک ضمیر یا مثلاً قسمت اضافه شده در ماضی نقلی از نیم فاصله استفاده کنم و در اسم مصدر که قسمت اضافه جزیی از کلمه است از هیچکدام استفاده نکنم. دچار کلمهبازی شاعرانه نشویم
«نشانهام» در نحوه نگارش معاصر میتواند هم معنی «نشانه هستم» و هم معنی «نشانه من» داشته باشد و مخاطب باید شخصن این موارد را تشخیص بدهد
من «نشانه هستم» را «نشانه ام» و «نشانهی من» را «نشانهام» مینویسم
یا کلمه «رواننویسش» را که میتواند در نحوه نگارش معاصر هم معنی اسم مصدر «روان نوشتن» و هم معنی «روان نویس من» داشته باشد
من «روان نویس او» را «رواننویسش» و «روان نوشتن» را «رواننویسش» مینویسم
یا کلمه «خواسته» را که میتواند در نحوه نگارش معاصر هم معنی «خواسته است» و هم معنی «متاع» داشته باشد
من «خواسته است» را «خواسته» و «متاع» را «خواسته» مینویسم
یا کلمه «زیاده» را که میتواند در نحوه نگارش معاصر هم معنی «زیاد است» و هم معنی «اضافه» داشته باشد
من «زیاد است» را «زیاد ه» و «اضافه» را «زیاده» مینویسم
یا در حالت اغراق شده کلمه «درباره» را که میتواند در نحوه نگارش معاصر هم معنی «در بار است» و هم معنی «در مورد» داشته باشد
من «در بار است» را «در بار ه» و «در مورد» را «درباره» مینویسم
یا حتی کلمه «باره» را که میتواند در نحوه نگارش معاصر هم معنی «بار است» و هم معنی «اسب» داشته باشد
من «بار است» را «بار ه» و «اسب» را «باره» مینویسم
این پیشنهاد به اضافه اضافات آینده سعی دارد بدون ایحاد تغییر افراطی نگارش فارسی را دقیقتر کند
[+] --------------------------------- 
[0]