وظیفهی هر انسانی است که نایودی جهان خارج را بپذیرد و بفهمد اطراف هرگز وجود نداشته و آنها که در اطراف خودش حس میکرده سلام میکرده معاشرت و خنده میکرده هرگز وجود نداشتهاند. نبوده اند . همه چیز یک داستان خودساخته بوده با آدمهای گشاد تصنعی که هیچکار غیر بیهودهای نمیکنند. وظیفهی هر انسانی است که قبل از مردن واقف شود به زیبایی نادانی. فقط این اعتراف به نادانی محض این درک از خود میتواند انسان را از جهان نادان پاسداری نماید.
[+] --------------------------------- 
[0]