قصهی من با تو
بالاتر و بالاتر میگیرد
و گیسوان این درخت
- ببین کی با تو میگویم -
آتش خواهد هد شد
قصهی من با تو
ریشهای است
بیدی است
مجنونی است
- مردم کتاب باز میکنند
دست به ریش میکشند
- - که احتمالن آن موقع
هنوز مد بوده --
و از خود میپرسند
منظور شاعر یعنی -
و روی جلد کتاب
عکس توست
ژاکتی
پولاووری
جوراب کلفتی
دستکش نیمهای
و قاه قاه خندهای
که شبیه خنده نیست
گریهای ست
- همین بوده احتمالن
همین شاعرک را خورده
قصهی من با تو
بالاتر و بالاتر میگیرد
و گیسوان این درخت
آتش
خواهد هد شد
[+] --------------------------------- 
[0]