می ماند آدم
با کلماتی
مادر قحبه و کس کش
که شکل تو را می گیرند
مثل تو
مغشوش حرف می زنند
لباس مدرسه می پوشند
و زلف شان را
بیهوده
روی چشم چپ می ریزند
مانده آدم
با هجومی از کلمات کوتاهی که
پق می کنند
معذرت می خواهند
می روند جای خلوتی
و توی تاریکی آرام
بدون دلیل و خانمانی
گریه می کنند
[+] --------------------------------- 
[0]