پلاک یک
اینکه جهان دویست میلیارد کهکشان داره قشنگیش به اینه که ما احتمالن قبل از نابودی آدم روی زمین نمی تونیم از کهکشان امون بریم بیرون چون کهکشان ها هم معمولن سیصد چارصد میلیارد ستاره دارن به یکی می گفتم ما معمولن عددها رو فراموش می کنیم مثلن می گیم سوتین سبز منجوق دارت و نمی گیم سوتین سبز چند تا منجوق دارت یا جوراب طرح گل دارت ولی نه اینکه چند تا گل دارت من همیشه خاک های رو زمین رو می شمردم بچگی مهم ه آدم بدونه جلوی خونه چند تا سنگریزه هست یا اینکه چند دفعه با کسی خوابیده قضیه مال مشکل شمردن نیست وقتی قضیه براشون مهم ه مردم شمردن اشون خوبه مثلن مردها حساب روزهای بعد پریود رو با شماره دارن حساب زندگیشون بنزین ماشین اشون عددها خیلی مهم اند مشکل این ه که عددها به اندازه ی هم مهم اند یعنی تعداد شیشه های خالی نوشابه با تعداد ستاره های کهکشان راه شیری هم اندازه مهم اند ولی عدد یک از تموم عددهای دنیا مهم تره هیچکی به عدد یک فکر نکرده عدد یک از یک میلیارد و دویست ملیون سیصد و سی و پنج هزار و نهصد و دوازده پیچیده تره خیلی. عدد یک خاص ه نفس می کشه مثل عددهای دیگه تلنبار نیست میشه آدم یک رو بزاره جلوش دقیق نگاش کنه همونجور که من به خونه های جوراب مردم نگاه می کنم
[+] ---------------------------------
[0]
