ترانه علیدوستی
به شاخه ی بادام تلخ فکر کن
قیافه ای شبیه بلخ
که مثل شهرهای دیگر است
ولی دوپیکر است
از طلا و درد
و هر دو پیکرش به گاست
به کوچه های بلخ فکر کن
به ژنده های ریش دار
و چشمها ستاره ای
پر از حروف پاره
پاره ای؟
چرا دوباره پاره ای؟
مگر که هر چه درد داشت
درد داشت؟
- و نغمه ای
و دشنه ای
و گریه ای
و بوس کوچکی...
- نغمه ای علاج نی
دشنه ای و گریه ای و بوسه های کوچکی
خزانه را خراج نی
فقط تو می توانیم
تو می توانیم
نی ام...نی ام...نی ام...نی ام...
فقط تو می توانیم
چرا چه چاره ام نه ای؟
مگر ترانه ام نه ای؟
[+] --------------------------------- 
[0]