و من لباس سفیدم را پوشیدم
و ابر بی دلیل شدم
ابر بی دلیل باران دار
ولی
مغرور و
چاق و گنده از مردم گذشتم
با بغضی عمیق و طولانی
و اشتیاق عظیمی به رعد و برق
و من آرام
مثل ابرها آرام
تنفس کردم
و صدای عبور باد از منخرینم
جهان را پر کرد
- می میرم
محو می شوم اما
گریه نخواهم کرد
[+] --------------------------------- 
[0]