گفت " سفید یا قرمز هر ماهی ترانه ی خودش را دارد و هر غصه ماه خودش را"
پرسید "مگر همین را نمی خواندیم؟ مگر همین نبود که می گفتیم؟"
فکر کرد "ترانه هایم سست است؟"
پرسید "ماه غصه های من کجاست؟"
گفت "اینهمه ماه نگاه کن اینهمه ماه"
ریختند دهانش را گرفتند
از همان اول نباس می گذاشتیم
[+] --------------------------------- 
[0]