جان آدم
غریبه ی دنیاست
جان آدم چشمک داره
و خواب رفته برای آدم رویاست
دوست داره آدم
تکیه اشو از دنیا برداره
شربت توی سینی اشو
زنجیر طلایی شو
چراغ جلوی علم هاشو
دوست داره آدم
حاجی اول شه
علی باشه
اکبر
شهید راه مهستی
راه گل بوته
را شیراز
ولی جون آدم
غریبه ی دنیاست
بو کشیدتش
مو کشیدتش
ام
ول
جون آدم
غریبه ی دنیاست
[+] --------------------------------- 
[0]