فکر می کردم فرق شاعری با نویسندگی مثل فرق نقاشی با عکاسی است. توی نقاشی اگر چه خیلی از وقتها چیزی که کشیده اید خیلی خیلی شبیه واقعیت است ولی هنوز هم در بیان اینکه چی بکشید تسلط زیادی دارید می توانید سینه های زنی را امپلانت بگذارید یا پشمهای کسیرا بتراشید. جهان به اختیار ذهن شماست می توانید اهدافتان را منظورتان را مقاصدتان را و کس شراتتان را.فکر می کنم ولی که شعر اینجوری نیست. مثل عکاسی شما می توانید شش ماه صبر کنید تا کسی خودش کونش را بخاراند ولی اگر نخاراند شما به هیچ طریقی نمی توانید عکس بیرونی را روی خودتان ضبط کنید حالا بعدش بیانش این شاعرانگی می تواند به صورت نقاشی داستان موسیقی و یا کس شعر و یا حتی جندگی باشد...
[+] --------------------------------- 
[0]