یک چیزی در جهان هست و در ما آدمها که بیهوده خودمان را انکار می کنیم مثل اینکه توی آدم لانه ی مورچه باشد این را کجا خوانه بودم که توی کسی لانه ی مورچه بود
نخوانده بودم اصلن داستان جدید
عسل
"اسم میزارن بشت از این کس شرا نگو"
و خندید لبخند زد و گفت "کل این شهر یکی به سفیدی تو نداره ماهی خودم یواشکی سر خزینه از پشت دیدمت دو لپ کونت مثل لپ بچه گل داره صورتت شبیه حوری چرا چرت می گی مرجان مورچه دارم یعنی چه؟"
سینی رو داد دستم "این آقای کلاهی وسط مرد خوبیه کلاهیه کار دولت کرده است دستاشو دیدی؟ دست بیل ندیده است مثل صافی تیکه ی تن زناس. مث این لگوری بابات نیس که هر شب جمعه وقت ناز کردنش عزاس. همه تا جای آدم زخم و زیله بسکه زبره میگم مرد مگه تو با جای دیگه اتم بیل می زنی تمون جاهات زبر و سخته؟"
یه مورچه می دوه رو دستم همیشه همینه وقتی که خنده ام می گیره یه مورچه می دوه رو دستم بابام حیوانی مرد خوبیه دوسش داره شبا صداشونو گوش می دم یک ساعت خواهش و التماس می کنه برا بوس. مادرم سفیده, سفید سرده
بابام همیشه می گه "مادرت رودخونه اس, سرده آب حیاته اینجور نیگاش نکن باس از فرصت ببینیش"
گاهی یه چیزی توم می جنبه علی الخصوص وقتای نزدیک روز خاک به سری یه چیزای ریزی نزدیک اونجام شروع می کنه به سمت قرمبه...
می گم "ماما مورچه اس پر مورچه اس به خدا" می خنده می گه "شوهر که کردی خوب می شی"
بچگی گاهی با یه آینه ی آرایش اونجامو نیگا میکردم ساعتی یه دونه بود زمون بچگی مورچه با زور از اون سوراخ پایین از تو اونهمه شیره و نجاست خودشو می کشید بیرون طول می کشید ولی می کشید بعد خوشحال مثل اینکه آفتاب دیده باشه می دوید تا بالام.
تشر می زنه "باز حرف شوهر زدم. نیگاش کن یک ساعته حواسش به اونجاشه. پاشو پاشو چایی بده خدا نخواسته دارم خلاص می شم از شرت انشالله"
یه مورچه اومد دوید توی ابروش همیشه وقتی که اخم می کنه همینه...
[+] ---------------------------------
[0]
