خیلی خنده دار است از مزخرفترین کشور دنیا که از هر لحاظی با افکارم تضاد محرز دارد قرار است بروم به بهترین کشور دنیا که بت متعالی تمام آن چیزی است که فکر می کنم انسان می تواند باشد. ولی دلم را یکجور غریبی غم گرفته و غم دلم دارد. مردن عمه پری چهر یکجوری مثل یک غم غلیظ ریزان رو دلم مانده فکر اینکه بار بعدی که اینجا بیایم ممکن است اصلن شبیه اینجا نباشد. مثل یزد که تمام شد با مردن مادرجون یزدی. گرگان هم تمام شد با رفتن عمه پری چهر. بار بعدی ایران ممکن است شبیه آن چیزی که هست الان نباشد. مطمئنم آمریکا به آن خوبی که همیشه توی کتابهام بود نیست. قول می دهم ولی که ایستاده بمانم آخرش پتو را می کشیم سرمان و آن زیر با هم دو تایی گریه می کنیم...
[+] --------------------------------- 
[1]