فکر می کنم دوتا چیز درباره اصفهانی ها خیلی نظر من را جلب کرد یکیش حضور زنها در مشاغلی است که عمرا توی تهران دیده نمی شود اینجا یک مغازه ساندویچ فروشی یا پیتزا نمی بینی که یکی دوتا از کارگرها یا مسئول صندوق آن زن نباشد نکته دوم هم طبعا راجع به زنهاست. ابروها به طرز عجیبی اغراق شده اند مثل زنهای توی نقاشیهای قدیمی نگاهها به شدت هیز است و این دید دقیق درباره هیکل که توی تهران همه گیر شده اینجا اصلا جا نیفتاده هنوز اینجا خیلی از زنهای خیلی خیلی زیبا را می بینم که کپلهای صاف و کمرهای قناسی دارند. اکثر خانواده هایی که دیدم یکجور ساکتی زن محور هستند. همه چیز به یک طرز جوادی اصیل است این پایین توی هتل یک دختری نمایشگاه صنایع جواد دستی گذاشته تابلو زده آموزش صنایع دستی در سه روز. کلی هم شلوغ است.
[+] --------------------------------- 
[1]