فکر می کنم دولت با این سنت احمقانه حمایت از تکایا و اینها فی الواقع یکی از بزرگترین افسانه های ایرانی را که حتی بعد از حمله عربها نه تنها ضعیف نشد که باز قد کشید را به گا داده است. وقتی که این شمایلهای باسمه ای از سر زور و اینها کشیده را سر چار راه می بینم این چادرهای ضد آب نو را و سماورهای توپ و اینها را و شام های خیلی چرب. یاد دبی می افتم. یک تکراری برایم می شود از چیزی که دیگر نیست یعنی از تهران که تکیه اش بوده می رود کم کم. و هیچ زیبایی جز ترافیک ندارد. یادم می آید بچگی صدای دسته که می آمد همه می رفتند نگاه می کردند. حالا صدای دسته که می آید فحش و فضیحتی است که از همه ور. به نظر من آقایان حسین را که شمر هم می دانست نمی شود شهید کرد شهید کرده اند.
[+] --------------------------------- 
[0]