فکر می کنم نباید زیاد به آخرش فکر کنم باید یاد بگیرم که نپیچم در خودم و صاف بایستم به انتظاز تا بلای تازه را از توی کیسه برایم در بیاورد. توی این اتاقهای خلوتی حتی سایه آدم هم نیست که آدم برایش داستان بگوید. باید با خودم حرف بزنم بدون فکر کردن باید فقط بنویسم بنویسم. وظیفه من مطلقا نوشتن است. ترجمه دنیا برای خداوندگار کلمات. او باید بفهمد جهان چه جای ژررنج و بیهوده و دهشتناکی است...
[+] --------------------------------- 
[1]