021-197
کس گفتن
خیابونا
گز شد
آخر خیابون تو
توی هر چراغی من
با یه سیگار آبی
گوشه لبهام
تکیه می کردم
اون تهای کوچه
عین پیغمبر
فاب و تاپ مدینه
دورم بود
مستر اشمیت
پره دارتون
بودم
مهربونتون بودم
سوت زنون
رو به سوی خونه
کس گفتن
خواسته بودم بات
حساب من بو که
نقشه امون خراب شد جک
پلیسا
جای پولا رو
فهمیده بودن
[+] --------------------------------- 
[0]