آن نفسی که با خودی یار چو خار آیدت
و آن نفسی که بیخودی یار چه کار آیدت
آن نفسی که با خودی خود تو شکار پشهای
و آن نفسی که بی خودی پیل شکار آیدت
آن نفسی که با خودی بسته ابر غصهای
و آن نفسی که بی خودی مه به کنار آیدت
آن نفسی که با خودی یار کناره می کند
و آن نفسی که بی خودی باده یار آیدت
آن نفسی که با خودی همچو خزان فسردهای
و آن نفسی که بی خودی دی چو بهار آیدت
جمله بی قراریت از طلب قرار توست
طالب بی قرار شو تا که قرار آیدت
جمله ناگوارشت از طلب گوارش است
ترک گوارش ار کنی زهر گوار آیدت
جمله بی مرادیت از طلب مراد توست
ورنه همه مرادها همچو نثار آیدت
عاشق جور یار شو عاشق مهر یار نی
تا که نگار نازگر عاشق زار آیدت
خسرو شرق شمس دین از تبریز چون رسد
از مه از ستاره ها ولله عار آیدت
[+] --------------------------------- 
[0]