چراغ راه آیندگان شو
چشم را ببند
تاریکی
و خاموشی بلندت
ما را
به سوی دوری از این
صخره های نور
راه می برد
و بوی پیراهنت با ماست
گرچه مرده ای
می نویسم
تنهایی
و یاد تو می افتم یا
می نویسم
انسان
ویاد تو می افتم یا
می نویسم
مرگ
و باز گریه ام می گیرد
نه
تو
هرگز نمرده ای
نگاه کن
ببین
تاریخ دارد توی خوابش اسمت را
تکرار می کند
[+] --------------------------------- 
[0]