رمز ماندگاری جهان این است که آدمها را همیشه روی لبه ارگاسم یک قدم مانده به رسیدن و یک قدم جلوتر از بدبختی نگاه می دارد. اینطوری همه به دنبال چیزی می دوند که وجود ندارد. یک چیزی مثل کویوت که امیدوارانه دنبال Road Runner می دود ولی میلیونها بار از او کندتر است و فقط به خاطر تفریح ببننده ها یا افتادن از روی صخره هاست که گاهی می تواند به او نزدیک شود. فکر می کنم آخر همه مان هم مثل اوست یک لبخند غمگین کوچک سقوط در ته دره و یک دایره کوچک که هیچ چیز را پایان نخواهد داد. و بازی دوباره از نو آغاز می شود امیدها و بدبختی و تنهایی و غم و سقوط ...
[+] --------------------------------- 
[0]