کسانی هستند که دوست دارند فکر کنند دنیا یک سرزمین سبز است. که سوارهای آبی پوش و دختران سفید جامه توی آن پیتیکو می کنند. و به آدمهای مثل من می گویند اه اه حالم به هم خورد. چقد آدم بدبینی استی. روش خوبی برای زنده ماندن است. تا وقتی که یکی از آن سوارهای آبی پوش از کنارت رد نشده و لجن سبز را به هیکلت نپاشیده خوب است. بعدش دیگر آدم می تواند به رفتنش و به این فکرهای خنده دار ادامه بدهد ولی همه اش اشک توی چشمهایش بیخودی جمع می شود. باور کنید من هیچ وقت موقعی که حرفهایم راجع به دنیا و تیرگی درست در می آید خوشحال نمی شوم...
[+] --------------------------------- 
[0]