میدانی سنجاقک آدم به آسمان که نگاه می کند گریه اش میگیرد. نه به خاطر اینکه نمیتواند پرواز کند یا نه به خاطر آنها که پرواز می کرده اند و حالا بر زمینند به خاطر اینکه آسمان خیلی بزرگ است. پدر بزرگم می گفت قدیمها که اگر آدم به هر چیز بزرگی که خوب نگاه کند گریه اش می گیرد. من یک چیز تازه یاد گرفته ام. آدم به هر چیزی که خوب نگاه کند اشک توی چشمش جمع میشود. آدم نباید خیال کند که گنجشک کوچکی که سر شاخه دم مرداب می نشیند حرفی برای گفتن ندارد و جز همان سینه کوچکی که زیر پرها چیزی ندارد پنهان کند. کافی است آدم به چشمهای هر کسی خیره شود تا گریه اش بگیرد.
[+] --------------------------------- 
[0]