شرط میبندم حافظ روی تاقچه اش یک کتاب داشته و توی کتابش یک عکس بوده از یک زنی که پستانش پیدا بوده و دلش که میگرفته میرفته نگاه میکرده...
برای همین است که مردها هر وقت به حافظ فکر میکنند یک لبخند ملیحی میزنند. مردها همیشه کلا البته وقتهایی که بشود بروند یک پستان برهنه ببینند لبخند میزنند. مردها کلا دوست دارند پستان برهنه ببینند و همین میل است که آنها را به شعر گفتن تشجیع میکند وگرنه شعر گفتن کار خیلی خیلی مهملی است.
[+] --------------------------------- 
[0]