مردن انقدرها هم چیز بدی نیست. گر چه فکر میکنم احتمالا نباید آخر همه چیز باشد این فکر پایان همه چیز بودن مردن فکر خیلی خوش بینانه ایست. فکر میکنم وقتی آدم میمیرد خراشی که از شلوغ بازیهایش ابعاد دیگر فضا را زخم کرده است. مدتها بعد و شاید تا ابد خوب نخواهد شد. درک باقی میماند و آدم از تماشای دنیایی که نمیتواند تغییر دهد. تا از دیدن لندهورهایی که حالا میتوانند با دوست دخترش بخوابند زجر بکشد و صدای خرت خرت تلمبه آن مردی که همیشه ازش بیزار بود را لای پای زنش بشنود. برای همین است که فکر میکنم نفهمیدن و ندانستن چیز بینهایت خوبی است. باعث میشود آدم راحت بیاید و راحت برود و روی ابعاد دنیا زخمی را ایجاد نکند که هرگز خوب نخواهد شد...
[+] --------------------------------- 
[0]